انتقال دوم (جنین فریزی)

بعد اینکه بار اول نیومدی ....یه ماه استراحت کردم..گرمی میخوردم.ولی اینبار زیاد خودمو اذیت نکردم.... میگفتم اگه خدا بخاد میده.... روز20 تیر 93 دوباره رفتم پیش دکترم و دارها رو بهم داد و گفت بعد یه ماه بیا....به هیشکی نگفتم که دارم دوباره شروع میکنم.... فقط منو بابایی خبر داشتیم.... بعد اینکه روز انتقال مشخص شد چون ما ماشینمونو فروخته بودیم ماشین دایی جون رو خواستیم بهمون بده که مثلا باهاش بریم دریا و خوش بگذرونیم...دایی جون که خیلی دست و دل بازه همون گفت که ماشین برای شماست هرکاری دلتون میخاد بکنین... خدا حفظش کنه....

بالاخره حرکت کردیمو رسیدیم تهران...شب ساعتای 10و نیم اینا بود وارد تهران بزرگ شدیم...یکی از دوستای بابایی منتظر ما بود که بریم خونش و اونجا استراحت کنیم.... خونش خیلی دور بود و ما چون زیاد تهران رو نمیشناختیم بعد حدود 3 ساعت رسیدیم خونش .بلافاصله بعد شام ، چون خیلی خسته بودیم خوابیدیم و فردا صبح ساعت 5 بیدار شدیم...رفتیم به سوی بیمارستان تا تو رو بزارن تو دلم.... چشمت روز بد نبینه ما تو تهران به این گندگی گم شدیم.... ساعت 9 رسیدیم....قرار ربود ساعت 6ونیم بیمارستان باشم.... من انقدر استرس بهم وارد شد که داشتم غش میکردم... تازه رسیدنمون هم به واسطه یه آقای مهربونی بود که مارو راهنمایی کرد تا برسیم بیمارستان....وقتی از در بیمارستان وارد شدم دکترم رو دیدم که داشت میرفت.... گفتم خانم دکتر من حالا چه کار کنم؟؟

دکتر: من نمیدونم خودت باید زود میومدی

من : تو رو خدا ما گم شدیم.... حالا باید چه کار کنم؟ آخه جنینهام چه میشه؟

دکتر : گفتم یه دکتر دیگه برات انجام میده...

من:

منم با توکل بر خدا نشستم یه گوشه...دکتر هم رفت.... بعد نیم ساعت بهم گفتن برو آماده شو دکتر اومده تا برات انتقال رو انجام بده.... رفتم لباسامو عوض کردم..دکتر پاک روش یه آقای خیلی مهربون بود که برام انتقال رو انجام داد و من اصلا نفهمیدم.... شب رو تو بیمارستان موندم.... خیلی خوب استراحت کردم....فردا صبحش برگشتیم خونه.تو راه رفتیم دریا....آروم راه میرفتم به امید اینکه تو دلمی...ولی نبودی عزیزم..... نیومده بودی....

منتظرتم..همچنان منتظرتم تا بیایی و نور خونم رو بیشتر کنی.....